W porcie promowym Ischia Porto kupiliśmy bilety na wodolot na Capri. Wyspa zrobiła na mnie niesamowite wrażenie – jest po prostu przepiękna! Wspaniały lazur, domki ukryte w zieleni, skały, zachwycające widoki. Jednak największym minusem jest to, że ta wyspa jest dosłownie zadeptana przez turystów. Na autobusy, kolejkę, każdą atrakcję trzeba odstać swoje w kolejkach. Na każdym kroku słychać rodaków. Kiedy ma się mało czasu można rozważyć skorzystanie z usług pilotów, którzy zorganizują zwiedzanie wyspy. My zrobiliśmy to na własną rękę, ale przyznam, że 5h które mieliśmy to zdecydowanie za krótko i mam olbrzymi niedosyt.
Aby z portu Marina Grande dostać się na główny plac Piazza Umberto trzeba by się wdrapywać pod sporą górkę. Ułatwieniem jest kolejka naziemna, która co kilka minut jeździ góra-dół, czyli port-plac. Bilety na kolejkę trzeba kupić wcześniej, zanim ustawimy się w tłumie oczekujących.
Skorzystaliśmy z tej opcji i podjechaliśmy w górę na główny plac Piazza Umberto a stamtąd przespacerowaliśmy się ( dosyć spory kawałek) na taras widokowy zobaczyć Faraglioni – formacje skalne wystające z morza nieopodal lądu. Wspaniałe widoki, śliczna sceneria do zdjęć.
W drodze powrotnej mieliśmy zamiar przejść trasą Via Krupp, ale była akurat zamknięta z powodu prac remontowych. Wracając do portu zamiast brać kolejkę naziemną można pokusić się o spacer bocznymi uliczkami schodami w dół, aby zobaczyć trochę mniej turystyczną stronę wyspy.
Z portu można również pojechać autobusem na Ancapri, gdzie już sama droga autobusem jest wspaniałą atrakcją za sprawą pięknych widoków z okna. Ancapri słynie z czerwonego domu zbudowanego dla amerykańskiego pułkownika u schyłku XIXw.
W Ancapri można również wjechać kolejką linową na szczyt górski. Niestety z powodu braku czasu ta atrakcja nas ominęła, podobnie jak kąpiel na plaży Marina Piccola oraz zwiedzanie Grotta Azzurra. No cóż, jest powód aby tam wrócić.
Aby z portu Marina Grande dostać się na główny plac Piazza Umberto trzeba by się wdrapywać pod sporą górkę. Ułatwieniem jest kolejka naziemna, która co kilka minut jeździ góra-dół, czyli port-plac. Bilety na kolejkę trzeba kupić wcześniej, zanim ustawimy się w tłumie oczekujących.
Skorzystaliśmy z tej opcji i podjechaliśmy w górę na główny plac Piazza Umberto a stamtąd przespacerowaliśmy się ( dosyć spory kawałek) na taras widokowy zobaczyć Faraglioni – formacje skalne wystające z morza nieopodal lądu. Wspaniałe widoki, śliczna sceneria do zdjęć.
W drodze powrotnej mieliśmy zamiar przejść trasą Via Krupp, ale była akurat zamknięta z powodu prac remontowych. Wracając do portu zamiast brać kolejkę naziemną można pokusić się o spacer bocznymi uliczkami schodami w dół, aby zobaczyć trochę mniej turystyczną stronę wyspy.
Z portu można również pojechać autobusem na Ancapri, gdzie już sama droga autobusem jest wspaniałą atrakcją za sprawą pięknych widoków z okna. Ancapri słynie z czerwonego domu zbudowanego dla amerykańskiego pułkownika u schyłku XIXw.
W Ancapri można również wjechać kolejką linową na szczyt górski. Niestety z powodu braku czasu ta atrakcja nas ominęła, podobnie jak kąpiel na plaży Marina Piccola oraz zwiedzanie Grotta Azzurra. No cóż, jest powód aby tam wrócić.